Als de sneeuw valt
Als de sneeuw valt
De vlokjes dansen in de lucht,
Terwijl ik langzaam maar zeker mijn leven ontvlucht.
Zijn armen die eens zo warm waren,
Zijn verkoeld doorheen de jaren.
Lege kassen met glazen bollen,
Lijken de heuvel af te rollen.
Omringd door de eeuwige leegte,
De sneeuw die hem met zich mee sleepte.
Een druppel valt op mijn hand.
De laatste hoop die afbrandt.
Sneeuw dwarrelt vrolijk in het rond,
Op de plek waar ik eerst versteend stond.
Rode vlekken kleuren het wit,
Wanneer ik verloren naast hem zit.
Het mes dat nog steeds uit zijn rug steekt,
En de grootste vergissing van mijn leven wreekt.
Nog steeds aan het verleden verslaafd,
Kijk ik toe hoe de sneeuw hem genadeloos begraaft.
Terwijl ik langzaam maar zeker mijn leven ontvlucht.
Zijn armen die eens zo warm waren,
Zijn verkoeld doorheen de jaren.
Lege kassen met glazen bollen,
Lijken de heuvel af te rollen.
Omringd door de eeuwige leegte,
De sneeuw die hem met zich mee sleepte.
Een druppel valt op mijn hand.
De laatste hoop die afbrandt.
Sneeuw dwarrelt vrolijk in het rond,
Op de plek waar ik eerst versteend stond.
Rode vlekken kleuren het wit,
Wanneer ik verloren naast hem zit.
Het mes dat nog steeds uit zijn rug steekt,
En de grootste vergissing van mijn leven wreekt.
Nog steeds aan het verleden verslaafd,
Kijk ik toe hoe de sneeuw hem genadeloos begraaft.
Reageer (4)
Wat mooi!
7 jaar geledenWauw, echt prachtig
8 jaar geledenOh wauw. Gewoon wauw. Ik word er helemaal stil van!
8 jaar geledenWow, heel mooi geschreven.
9 jaar geleden