Zwarte gaten
Zwarte gaten
'Ik mis je,'
zegt zijn stem naast je, recht naast je,
in het bed: hij meent het, het is niet inaccuraat:
hij bedoelt een beetje: ik mis je nu al. ik mis je morgen.
ik miste je gisteren voor een eeuwigheid
die nu nog duurt. ik miste je vanaf de dag
dat ik je voor de eerste keer zag. nee, daarvoor al,
lang daarvoor. ik wist niet dat ik kon missen, zegt hij,
verwonderd. hij heeft het gevoel ontdekt
en zal blijven ontdekken. je bent dichtbij zoals de dichtstbijzijnde ster
proxima centauri
zelfs nu nog. het licht van het missen
bereikt hem al voordat je gaat.
'ik ook,' zeg jij. Het was het verkeerde om te zeggen.
hij draait zich om om de supernova niet te hoeven zien;
This changes nothing.
Er zijn nog geen reacties.