Kleine Jantje Klaassen
Kleine Jantje Klaassen
Op een schone zondagmorgen
Zeer vroeg; om half zeven
Kwam kleine Jantje Klaassen
Uit zijn bed gezweven
Net zo flierig als een vogel
Ging hij zich aankleden
En sloop hij van de trap af
Om een simpele reden
Want kijk, hij had een k'nijntje
Die woonde in de schuur
Dus dat was zijn bestemming
Op dit zeer vroege uur
Maar eenmaal aan de onderzijde
Van alle traptreden
Hoorde hij zijn ouders zacht
Smoezen zonder reden
Oortjes gespitst als een muis
Hoorde hij hen zeggen
Dat ze zijn konijn vandaag
In een mandje zouden leggen
En kleine Jantje Klaassen
Wist wat dit betekende
En dat was zeer zeker
Niet waar hij op rekende
Hij wist het van een liedje
Flappie, dat was de naam
Konijnen in mandjes
Hun lot was zeer infaam
Dus kleine Jantje Klaassen
Die snelde naar zijn huisdier
Om de kooi te vinden
Erg leeg en op een kier
In veel paniek en tranen
Rende hij naar zijn vader
Smekend om het diertje
Niet in de pan te braden
Maar toen vielen zijn ogen
Op een mandje op de tafel
Waar zijn lief konijntje
Rustig knaagde op een wafel
Alle zorgen snel verdwenen
Met snel vergeten tranen
Zijn ouders lachten hartig
Om de leeggelopen kranen
Want de jaarlijkse kalender
Wist Jantje te verbazen
Want nee, het was geen Kerstmis
Het was toch echt wel Pasen
Reageer (5)
Net zo'n versje of liedje dat je aan kinderen leert! Heel leuk!
9 jaar geledenIt is good.
Way better than mine. 
9 jaar geledenDat is ni zo bijzonder, had gewoon maar wat gedaan in de tijd die ik nog had.
Ieder geval, geweldig gedicht.
dX!
9 jaar geledenLeuk en mooi!
9 jaar geledenooooh mijn god ik hield mijn hart echt vast want zodra het woord konijn viel wist ik echt 100% zeker dat dit een super triest gedicht ging worden en dat ik weer zou gaan janken in mijn bed om fictieve konijnen maar hET WAS PASEN GODDANK
9 jaar geleden