Op standje één gaat-ie het snelste

Nu ben ik hier na een hele cirkel om de aarde,
En vertel ik je hoe ik altijd naar het plafond staarde,
Waar de ventilator rondjes draaien bleef,
Ook al was dat ene blad een beetje scheef,

En hoe het me denken deed aan de cyclus van het leven,
Hard werken, lachen, streven
Hoe ik nooit zo goed stil heb kunnen staan,
Behalve als ik staarde naar de maan,

Die perfecte cirkel eens in de zoveel tijd,
(Die betovering raakte het nooit kwijt),
De maan is feller vanaf hier,
Maar hij intrigeert me niet meer op dezelfde manier,

Want hoewel de ventilator hier ook rondjes draaien bleef,
(Op standje één gaat-ie het snelste,
En dan zie ik een wit plafond met zwarte cirkels van jewelste),
En ik nog steeds kaartjes schreef,

Liet weggaan een groot gat achter in mijn hart,
En in plaats van het creëren van een nieuwe start,
Zou ik willen dat ik gewoon weer naar huis kon komen,
Zodat we samen verder konden dromen,

Maar ik weet dat sommige gesloten deuren,
Gewoon, nu eenmaal, soms, moeten gebeuren
En ook al zou ik nog zo graag cirkels draaien in dat vertrouwde sleutelgat,
Weet ik dat ik mijn kansen heb gehad.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen