Dat was eerst

Ik sta er altijd alleen voor,

ik heb niemand om me te helpen.

Ik word geschopt, geslagen en uitgescholden.

Ik voel me nergens meer thuis.

Ik weet niet meer wat ik moet doen,

ik kan alleen maar huilen.

Wat heeft het leven toch voor een zin,

denk ik.

Maar dat was eerst,

want nu ben jij er voor me.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen