Snaren van de oorlog
Snaren van de oorlog
In nietsziende ogen,
Het kaarslicht vervaagd,
Ziet zij de wereld
Zijn obscure verhaal;
Van angst en euforie
Versmolten tot chaos
Die het einde voort bracht.
Op zwijgende lippen,
De adem vervlogen,
Leest zij de woorden;
Krassen vervaagde inkt
Die lijden verbeelden,
De weg naar verlossing;
Nabij, toch mijlen ver.
Over verbeten wangen,
Grauw en vervallen,
Voelt zij de tranen
Van angst en paniek;
Gezichten vol verdriet
Verloren in haar chaos
De afloop slechts fel licht.
Reageer (5)
Oooeeh heel erg mooi
5 jaar geledenMooi
9 jaar geledenDit is echt mooi geschreven!
9 jaar geledenMooi (bloos)
9 jaar geledenWauw, heel mooi!
9 jaar geleden