Dat het me duizelt (Opdracht 1 "Dicht je rot!")

Als het licht langzaam langs
de donkere bladeren van
het stille bos kruipt
en roze-gouden je gezicht spikkelt
hou ik mijn adem even vast

Als het licht de open plek
in het bladerdak van
ons bosplafond omrand
en geel-wit je jukbeen glanst
hou ik mijn adem even vast

Als het licht speels
glimt langs de boomstronken
die ons huis vormen
en oranje-paars je buik flonkert
hou ik mijn adem even vast

en ik adem zo weinig
dat het me duizelt

want als het spikkelflonker
en het glimglanzen
van het licht op je huid
begint
vergeet ik de tijd

Reageer (3)

  • Gunderson

    Je schrijft echt fking mooi :')

    8 jaar geleden
  • Blaeu

    Ik huil bijna
    margot wat ben je oneindig briljant

    9 jaar geleden
  • niniwa1

    O mijn god, wat doet dit me denken aan de roman waar ik mee bezig ben. Maar jij schetst het bos zoveel magischer dan ik ooit zou kunnen. Spikkelflonker en glimglanzen is zo mooi... x

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen