Of hij dan weer voelen zou

Hij probeerde terwijl hij zweeg,
Zichzelf te vertellen wat hij niet begreep.
In stilte en duisternis leek alles ver.
Gedachten vol verwarring blokkeerden daar zijn weg.

Terwijl de klok traag tikte, maar de tijd toch vloog,
Deed hij alle moeite, maar voelde hij zich nutteloos.
Hij rende alle dagen, maar haalde nooit het einde van het pad.
Alsof hij iedere keer opgaf als het hem te veel was.

En alle mensen liepen, maar hij stond bevroren stil.
Iedere poging om hen bij te houden, leek al veel te veel.
Dagen duurden weken, nachten werden jaren.
En niets van al zijn vreugde kon hij daarin bewaren.

Hij vroeg zich af of men hem zag, want het scheen
Dat niemand het zou merken als hij nu verdween.
Niemand hechtte waarde aan alles wat mislukte.
Een gewicht dat al benauwend op zijn schouders drukte.

Geen gevoel meer dat hem lastig viel.
Er was toch niemand die hem ervan weerhield.
Om achter te laten waar hij zo lang voor vocht,
En te kijken of iemand hem dan ooit zocht.
En of hij dan weer voelen zou.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen