Een normale dag
Een normale dag
een stageplaats zoeken
e-mails versturen
mijn kamer opruimen
nog zo veel te doen
ik kan niets meer goed doen
mijn hond vergeten
nog meer kritiek krijgen
ik voel me zo bang
blijf in mijn bed liggen
kom er niet meer uit
ik hoop dat ik snel sterf
toch niks kunnen doen
ouders blijven roepen
voel me te schuldig
moet mezelf trouw blijven
please, zoek een safe-room
you have made the wrong choise
dit is niet veilig
roept of ik stage heb
nee, nog niet gevonden
blijft ze nog meer brullen
alsof dat me helpt
ik weet dat de tijd dringt
blokkeert ze me weer
verdrink onder taken
wat kan ik eerst doen?
ik voel me een standbeeld
ik weet het niet meer
terug een opname?
zou dat me helpen?
ik moet hier weg, dat wel
maar ben niet sterk meer
ik wil het opgeven
het als mijn leven
bang voor een nieuwe preek
en dan nog een week
het gaat me niet zo af
de hond die niet blaft
niet vluchten op één been
naar een snelweg heen
Er zijn nog geen reacties.