Herboren uit Water

Het water glijdt van mijn schouders,
Als de stof van een zachte deken.
Het laat me gaan en geeft het teken
Dat de nacht nu voorbij is.

Mijn handen raken het oppervlak
En maken kringen in het water.
Ik kan me hier nog bewegen
Zonder sporen na te laten.

Waar wil ik heen, waar wil ik beginnen?
Dat ik herrezen ben, geeft me een kans
Om mijn leven dit keer te winnen.

Ik stap uit het water,
En sta op de rand.
Maar vroeger of later,
Staan er weer sporen in het zand..

Ik zal moeten leven
Met iedere stap die ik heb gezet.
Maar als je oprijst, voelt het heel even
Alsof je herboren bent.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen