Echo
Echo
In de bergen
Waait de wind
De stemmen schallen
Namen weerspiegelen in de lucht
daar gaan de zinnen
In de bergen
Gaan de kreten
Een schreeuw
Een roep
een fluister
worden teruggekaatst
in het duister
Een kreet
laat ik gaan
het weergalmt
rond de wanden
heen en weer
totdat het weer terug
is bij de eigenaar
Het is donker
een fluister
de echo
in het duister
het mens staat daar
te wachten
op de roep
die terug zal keren
maar het komt niet
de echo
Reageer (3)
wauw zxeg
5 jaar geledenGoed verwoord! Erg mooi!
7 jaar geledenPrachtig gedicht
9 jaar geleden