Koudbloedig

Jij was dapper wanneer ik bang was
Jij was slim toen bij mij de kennis ontbrak
Jij bleef kalm terwijl bij mij de paniek los barstte
Jij was vuur, toen bij mij het licht niet meer ontstak

Tot die dag dat tegenwoordige tijd verdween
Tot die dag dat jij niet meer vechten kon
Tot die dag dat jij de strijd opgaf
Tot die dag dat jouw lichtpuntje niet meer scheen

Mijn broer, mijn boegbeeld en mijn held
Dat was jij allemaal bij elkaar opgeteld
Jij was dapper, jij was moedig
En toch eindigde alles zo koudbloedig

Daar lag je levenloos op de grond, zo fragiel
En voor het eerst had ik littekens op mijn ziel

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen