Afstervende rozen en dode viooltjes

Rozen zijn rood en viooltjes zijn blauw,
suiker is zoet zoals je verwachten zou
maar mijn rozen stierven af en mijn viooltjes zijn dood
de suiker is op en mijn bloed druppelt zo rood.

De zon schijnt niet langer en de dag is niet meer mooi.
Pijn is het roofdier en ik ben zijn prooi.
Regen blijft vallen, het eind is in zicht.
Dagen zijn grauw, zo zonder licht.

Schoonheid zo onrealistisch, een onbereikbaar doel.
Honger of eten met schuldgevoel?
Hongerig in en uit bed.
Verbranden dat vet.

Het komt vast nog goed, als ik het maar probeer.
Gewoon eten, keer op keer.
Nee, ik ben al te laat.
Ik zal nooit dat meisje zijn waar alles goed mee gaat.

Want rozen zijn rood en viooltjes zijn blauw,
maar suiker is bitter en de nachten zijn koud.
Mijn rozen stierven af en mijn viooltjes zijn dood,
de suiker is op en mijn bloed druppelt zo rood.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen