Het Mes van Liefde
Het Mes van Liefde
Ik wil haar vergeten en doorgaan,
Maar alles wat ik zie herinnert me eraan.
Een lach, een plaats waar we hebben gezeten,
Achtervolgd door dingen die ik wil vergeten.
Ik wilde dat ik haar nooit had ontmoet,
Want iedere herinnering die ik mis is scherp.
Als een mes dat een weg naar binnen zoekt,
Als een last die zich op mijn schouders werpt.
Ik was vergeten dat dit felste vuur bestaat.
Jaren liet ik het door mijn schild niet toe.
En dat liefde zoveel pijn kan doen,
Had ik al lang niet meer bij stil gestaan.
[Dit is een gedicht wat voor een verhaal van me geschreven is.]
Er zijn nog geen reacties.