Onzeker
Onzeker
Veilig voel ik me,
in een hoekje weggestopt en achterin.
Mijn gedachtes zijn altijd ergens anders,
behalve bij een zin.
"Je kan het niet, doe maar niet,
het gaat toch wel fout."
Veel mensen snappen het niet,
het laat hun koud.
"Je bent veranderd,
je doet zo raar."
"Ben eens niet onzeker",
het is allemaal waar.
Pijn doet het, als ik eraan denk,
nu heel erg verdoofd.
Mensen snappen niet,
dat het zo druk is in mijn hoofd.
Huilen, boos zijn, het hielp niks,
Mensen snappen het niet,
Dat ik me alleen voel,
en niks van mijn verdriet.
Alleen voel ik me,
stilletjes in mijn bed huil ik zacht.
In een hoekje weggekropen,
op zoek naar aandacht.
Reageer (4)
Heel mooi. Ook zeker wel herkenbaar wat ik ben ook heel onzeker zelf.
6 jaar geledenBeste gedicht van jou ever!
6 jaar geledenDit is zo prachtig! Het beschrijft mij op sommige momenten ook helemaal... Wow.
7 jaar geleden
awwwhhhhh
7 jaar geledenik ben hier als je mij nodig hebt !!
xxx