Geslepen tegen onschuld

Een aanraking voelde nog nooit zo koud.
Oogcontact deed nog nooit zoveel pijn.
Jouw bed was nog nooit eerder van hout,
En van aarde zoals het nu zal zijn.

Altijd was je vredig, altijd was je goed.
En ik verweet je alles wat er niet toe doet.
Altijd was je zwakte, altijd was je sterk.
Maar dat ik daarom gaf, heb ik nog nooit gemerkt.

En ik blijf me maar afvragen,
Had ik het dan kunnen weten?
Dat de punt van het mes was geslepen,
Om een wapen te zijn tegen onschuld.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen