Wat is et toch..

Ik had gedroomd, het allemaal weggestoomd.
Gedacht, oh waar ben ik aan begonnen?
Dicht geslagen deuren, kan niemand mij opbeuren? Wachtend op die klik over de spanning heen, over de tik van liefde, verdriet, boosheid en geluk.
Door het geen, door wat ik zie, dat jij verbied. Ik vecht met dingen die ik niet zie, die ik niet verwacht, of misschien niet eens zijn.. Het moeilijk ik ben alleen, niemand kijkt nog om zich heen..
Lastig, maar vooral ingewikkeld, is dit wat ik voel? Is dit wat ik nou echt wil? Vechten hoort erbij, maar is het nodig, tussen ons, tussen jou en mij. Wat is het toch dat ik het niet zie, niet verdien, van af zie..
Waar vecht ik voor, voor mezelf, voor een toekomst?
Om eerlijk te zijn, weet ik niet waarom ik vecht.. Terwijl ik diep van binnen weet, dat ik vecht voor jou, voor ons. Voor dat geluk wat ons tegemoet komt. Dat licht in onze donkere dagen, door de onbeantwoorden liefde.
En vooral waarom ik blijf door gaan.
Ik vecht om geluk, omdat dat toch iets is wat wij allemaal verdienen?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen