Weet je nog die tijd van sprookjes
Weet je nog die tijd van sprookjes
Weet je nog die tijd toen het leven een regenboog zou zijn,
alles had kleur, niets was wit of zwart.
Ook al spuwden de wolken water op de grond, niets deed je pijn.
Nu pas merk je, het leven is hard.
Weet je nog die tijd toen alles een vrolijk einde had,
iedereen rees als een feniks uit zijn as.
Het leven was als een speelstad.
Nu pas merk je, het leven is niet zo vrolijk als het was.
Maar de zachte sprookjes zijn vervangen door de harde realiteit,
je wordt niet meer gered uit de buik van het wilde dier,
wakker kussen bestaat niet meer.
Nu pas merk je, niet alles was er eens en niet iedereen leeft nog lang en gelukkig.
Reageer (1)
Er zijn anders hele nare sprookjes, dan heb ik liever nu!
Niet lezen als je niet tegen harde kannibalisme, bloed en wraakzuchtige moord kan.
Of een sprookje over een kok die geen vlees meer had en stukken van zichzelf afhakte om vlees in het eten te doen.
Wat dat betreft, is nu beter.