Vernieuwing

Ik kijk naar jou.
Onze ogen raken.
Het is maar een seconde.
Een eeuwige seconde.
Het was alles wat ik nodig had.
Om te zien wat jij hebt meegemaakt.
Om te zien welke prijs je betaalde.
En de pijn in je ogen te vinden.
Maar dat is niet alles.
Ik vond een klein lichtpuntje.
Dagenlang heb ik me af zitten vragen wat het was.
Totdat ik het je vroeg.
Een simpele vraag.
Die toch zijn verlegenheid opwekte.
Waarna jij uiteindelijk antwoordde;
Jij, jij bent dat lichtpuntje.
Dat wat mij voortbeweegt.
De persoon die mij het licht laat zien.
Ik kon alleen lachen.
En zelfs nu.
Zelfs nu ik terugdenk.
Kan ik alleen maar lachen.
Met mijn ogen op de toekomst.
En mijn hand in de jouwe.
Weet dat ik heel trots op je ben.
Dat ik jou koester om wie je bent.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen