Eeuwig zwerven
Eeuwig zwerven
In een oorlog zonder winnaars
staat de man zonder naam
aan de voet van de gigant zonder benen
De zon verlicht het duister
daar waar geen man ooit is geweest
enkel om er nooit meer terug te keren
En terwijl de tijd stil blijft staan
gaat de man verder, met zijn verleden langszij
op een pad dat nergens naartoe leidt
Reageer (2)
Haha gewoon beginnen schrijven
1 decennium geledenDat zijn ideetjes in mijn hoofd die eruit moeten
Thanks
Ow... Zo mooi! Nu vraag ik me wel af waar je de inspiratie voor dit gedicht vandaan haalt...
1 decennium geleden