Soms...
Soms...
Soms vraag ik me vaak af waarom?
Soms denk ik wel is hoezo?
Soms is het nee en soms is het ja.
Soms snap ik niet dat mensen op het ene moment super blij zijn en daarna zich opeens down voelen.
Soms is het lichter aan de andere kant van de maan.
Soms wil ik dat ik niet had bestaan.
Soms voel ik me gelukkig en dan weer doods bang.
Maar soms is maar een woord en weet je dat moet je echt niet vergeten en er zijn altijd mensen om je heen die echt om je geven en ook met je mee leven, maar op sommige momenten vergeet je dat soms heel even, en wil je je eigen leven leren leven, maar er zijn mensen die je opvangen als je valt en als je huilt, voor die mensen is er geen soms voor die mensen is er altijd.
Reageer (1)
wauwwww..
1 decennium geledenk kijg er tranen van(huil)