een gebroken hart

je bent dicht bij en toch verweg
voor mij is dat wel pech
mijn hart mag wel gebroken zijn
ik wil gewoon geen pijn

je bent net als een wilde roos
die voor de natuur koos
je bent te pijn om te aaien
dus laat ik je weg waaien

je bent zo mooi
ook al geven je bladeren toch een zooi
je ruikt zo zoet
dat maak je gewoon goed

het verzacht de pijn
dat is wel fijn
je voelt zo zacht
het is net of je lacht

je groeit en groeit
In een zomer ben je dan uit gebloeit
je bladeren zijn dan verrot
dat is nu eenmaal je lot

ook al ben je niet meer die wilde roos van toen
ik zal het zo met je over doen
ook al heb ik van binnen verdriet
oude liefde roest niet

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen