De drie gebroeders.
De drie gebroeders.
er waren eens drie gebroeders, ze liepen in de schemering over een kronkelpad wat stopte bij een rivier.
de rivier was te gevaarlijk om over te steken en te breed om over te springen, maar de broers konden toveren.
ze toverden een brug over de rivier, maar nog voor ze de brug konden bewonderen stond plots de Dood midden op de brug.
hij was boos, omdat de broers de Dood hadden ontlopen, maar hij bedacht een list.
de Dood bood iedere broeder een geschenk aan, omdat ze zo slim waren.
de oudste broer was de gewelddadigste van het stel, en wilde een stok die machtiger dan alle andere stokken. de Dood liep naar de oever en plukte een tak van een vlier, streek er met zijn hand overheen en veranderde het in een stok, de Zegevlier.
de middelste was een arrogant man en wilde de Dood dissen. hij vroeg m een voorwerp die de doden weer tot leven kon wekken. de Dood pakte een steen van de over en gaf hem aan de man. hij zij als hij de steen drie keer in zijn hand zou ronddraaien, zijn geliefden verschenen.de steen van Wedekeer.
de jongste en de slimste broer vertrouwde de Dood niet, dus vroeg hij om iets waarin hij zich kon verstoppen, dat niemand hem kon vinden. de Dood gaf met grote tegenzin zij eigen Mantel van onzichtbaarheid. de Dood liet de mannen door en zo liepen ze verder. uiteindelijk gingen ze allemaal naar hun eigen weg. de oudste broer rees nog drie dagen en kwam daarna aan in een dorpje waar een vijand van hem woonde. ze vochten een duel en inderdaad won de stok die hij van de Dood had gekregen.
die avond schepte hij luidkeels op over de stok die hij had ontfutselt van de Dood zelf. die nacht, toen hij dronken op bed lag kwam een mede tovenaar en die stal de stok, en sneed bovendien de keel van de oudste broer door. zo had de Dood de broer toch nog opgeëist.
de middelste broer rees een week langer toen hij bij huis aankwam. hij draaide de steen drie keer rond in zijn hand en tot zijn verbazing zag hij het meisje waar hij mee verlooft was maar veel te vroeg gestorven was. maar nu ze er was leek het of een koude sluier hun van elkaar haalde en de middelste broer pleegde zelfmoord. zo had de Dood de middelste broer toch nog opgeëst.
maar de Dood bleef zoeken en zoeken naar de jongste broer, maar kon hem nergens vinden. pas toen de jongste broer oud was, gaf hij zijn mantel aan zijn zoon, en begroette de Dood als een oude vriend.
De Zegenvlier, Steen Van Wedekeer en De Mantel Van Onzichtbaarheid. Samen de Relieken van de Dood.
Er zijn nog geen reacties.