30.7 of?

Mijn arm leundend tegen de zachte stof,
Niet drukkend maar als vanzelf,
alsof het wacht op iets van zichzelf,
en niets vind wat het juiste punt al trof.

Plots verdwijnt de leuning,
Zuurstof in de plaats van fluweel,
Wat zorgt voor deze verdwijning?
Wit is dit nieuw juweel?

Niet om op op kijkend van mijn toetsenbord,
Buiten de steun niets anders.
Nieuwschigigheid zorgt dat mijn blik afgewend wordt,
niet opgemerkt door omstanders.

Opgelicht zie ik iets naast mij gloeien,
iets kleins en fragiel,
een groot deel van mijn 'levensziel',
Mijn nieuwschierigheid aan het groeien.

Mijn blik niet meer op het verslag,
verhaal of op de mail
Benieuwd naar een nieuw geheel,
een Ohmy Anne, een lach.

Naar links, naar rechts midden,
Links midden, links boven
rechts boven, links midden,
drie keer en eindelijk,
mijn nieuwschierigheid dovend.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen