Vergeten.
Vergeten.
Ik voel me vergeten
Elke keer wanneer je lacht en geen attentie aan mij besteedt
krimp ik een beetje meer in elkaar
Die lach op mijn gezicht is zo nep en donker dat je het wel zou moeten zien
als je me echt zou kennen
Maar zelfs daarvoor
negeer je me constant weer een beetje meer en meer
Ik vraag me af en lach er een beetje meer bij;
Waar heb ik dit aan verdient?
Ik haalde je uit de sloot
toen je lag te huilen in je bed en stak een hart onder de riem
als een luistert oor die niks beters te doen had
Nu je weer op je steun geholpen bent
en je weer lachen kan met het verleden,
laat je mijn hand los en val ik naar beneden in de eindeloze zee
Het water grijpt naar me en duwt me met kracht naar beneden
Mijn ogen sper ik wijd open en met maaiende armen
grijp ik naar de lucht boven de zuurstofloze zee
maar mijn handen bereiken niets en zijn als verlamd
Ik leg me er bij neer en kijk naar boven
Samen lachen jullie
maar mij zien jullie niet
Ik voel me vergeten
Vergeten voor de dingen die ik je geschonken heb
en de vriendschap die meer waarde van mezelf inleverde
dan ik daadwerkelijk geven wou
Ik voel me vergeten
en ik zou willen dat je dat zag
Negeer me niet
Kijk naar me
Er zijn nog geen reacties.