Te veel wij

Ik zag je vandaag in de verte staren
En volgde je blik.
Het had me niet moeten verbazen:
Degene die je zocht, was ik.

Ik, die jou heeft verlaten,
Jij, die zo veel hield van mij.
Maar van zo veel liefde ga je haten:
Jij en ik werd te veel wij.

Hoe laat ik jouw verdriet ooit achter?
Hoe moet ik leven met jouw pijn?
Waar moet ik heen om jou te vergeten
En waarom om zelf vergeten te zijn?

Er zijn nog geen reacties.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen