Onzichtbaar

Ik ben zo onzichtbaar als de wind,
ik ben zo onzichtbaar als de nacht,
ik ben degene die slaapt,
als iedereen lacht.

Ik ben degene die voelt en weet wat je bedoelt,
ik ben degene die lacht op een grijze dag,
ik ben degene achterin die altijd luistert,
en nooit iets zegt.

Ik ben het zwakke zonnetje aan het eind van een bewolkte dag,
ik ben degene die nooit zegt dat ze pijn heeft,
Maar gewoon altijd lacht.

Voor jou ben ik onzichtbaar,
ik ben maar een bijtje in de wei.
Voor jou ben ik onzichtbaar,
ik hoor er nooit bij.

En als iemand me dan vraagt,
hoe het is om onzichtbaar te zijn,
hoe ik me voel, zou ik zeggen;
jij zal nooit voelen wat ik bedoel.

Want,
ik ben degene aan het eind van de dag,
die je altijd zag,
maar ook zo onzichtbaar voor je was.

Reageer (2)

  • Barry_Deluxe

    Dit gedicht beschrijft mijn vriendin! En mij een beetje

    1 decennium geleden
  • BePoppies

    Mooi geschreven...

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen