Nooit geweten.
Nooit geweten.
Nooit geweten wat de afstand, tussen oorlog en vrede was.
Nooit geweten maar nou ken ik, elke meter, elke pas.
Nooit geweten hoe te lopen, van de kogels, naar een tent.
Nooit geweten hoe lang het duurt, voordat je bij de vrede bent.
Komt geen einde aan de weg,
Heb je blaren op je voeten,
Nou dan heb je lekker pech,
Met je voeten door het zand,
En je hebt geen slok te drinken,
En je kop die staat in brand.
Nooit geweten wat de zorg is, om wapens, of medicijn.
Nooit geweten maar nou voel ik, elke blaar en elke pijn.
Nooit geweten hoe te komen, van soldaten, naar huis.
Nooit geweten wat het was, die ene zin, dit is mijn thuis.
Komt geen einde aan de weg,
Heb je blaren op je voeten,
Nou dan heb je lekker pech,
Met je voeten door het zand,
En je hebt geen slok te drinken,
En je kop die staat in brand.
Er zijn nog geen reacties.