The hard life
The hard life
Het gaat niet over mij.
Alleen op mijn kamer
Na een lange dag met een stomme hamer
Niemand die mij ziet
Zelf niemand die het aan mij liet
Ik ga dood van binnen
Omdat ik er nooit van zou winnen
Ik snij mezelf even weg van de pijn
Je ziet geen enkele lijn
Alleen wat druppels bloed
De pijn in onverdraaglijk zoet
Ik kan er niet meer tegen
Daarom wil ik mezelf legen
Weg van hier, weg van iedereen
Alleen een brief van mij aan mensen om me heen
Die op dat moment wanneer ik weg ben om me geven
Geen reden om meer te leven
Ik ben nu weg, weg van iedereen
Nu eindelijk alleen
Reageer (1)
Mooi, zielig gedicht
1 decennium geleden