Zijn handen, mijn nachtmerrie.
zijn handen, mijn nachtmerrie.
Walging bekruipt me, achtervolgt me.
Handen zijn niet bedoelt om pijn te doen en dat doet hij niet.
Hoe kan ik dan zeggen dat het fout is?
Wie zal me geloven? hoe kan ik klagen als er geen pijn is geweest?
Handen zijn er om te troosten, te voelen en dat doet hij dan ook.
Maar ik heb nooit gevraagd achter zijn aanraking.
Schaamte onder men huid, zoals schuurpapier.
Ogen geven je een ongevraagde waarheid en ik zie lust in de zijne.
Maar wat als ik de waarheid niet wil weten? Wat moet ik doen om niet uitgekleed te worden door zijn ogen?
Ogen zijn er om schoonheid te zien en dat is niet wat hij ziet.
Ik ben niet wat hij van mij verwacht.
Zijn handen in men dromen, laten het niet toe om ooit echt van iemand te houden.
Zijn handen in men nachtmerries en nooit zal ik mezelf helemaal kunnen geven.
Nooit zal ik iemand toelaten om van mij te houden.
Er zijn nog geen reacties.