Verloren
Verloren
In alle stilte kijk ik om me heen,
denkend aan hoe jij in het holst van de nacht verdween.
Je voetstappen stierven weg, één voor één.
Je liet me hier achter, helemaal alleen.
Ik wil je noch zien noch horen,
zelfs al heb je spijt.
Mijn vertrouwen heb je verloren,
voorgoed ben je het kwijt.
De één is niet de ander.
Jij was de ander, en niet de één.
Want de één had me hier niet achtergelaten,
zo helemaal alleen.
Reageer (2)
heb je dit serieus drie jaar geleden geschreven
7 jaar geledenLIAR
Wauw jij maakt echt supermooie gedichten.
1 decennium geleden