Zondag
Zondag
De damp van de warme koffie walmt in mijn gezicht
Ik zit voor het raam
Ik kijk
Ik kijk naar de mensen die voorbij haasten
Grappig, hoe we allemaal hetzelfde zijn
Misschien een ander verleden, een ander verhaal of andere naam
We zijn allemaal bang, om niet geaccepteerd te worden
Bang om ongelukkig te zijn
Bang om bang te zijn, misschien
Mensen zijn zo doorzichtig
Zo ontzettend naïef en nep
Ik lach
Gewoon omdat mensen zo stom zijn
Gewoon omdat ze allemaal een masker dragen
En gewoon omdat ik blij ben
Dat ik dat masker even kan laten liggen
Maar alleen vandaag hoor
Alleen vandaag
Want vandaag is het zondag
Triest dat ik dit schrijf op maandag
Er zijn nog geen reacties.