Een land

Een land
Een ver ver land
Het is grauw
Het is grijs
Je weet niet waar je bent
Je weet dat je hier nu woont
Je weet dat je hier niet wil zijn
Maar het moet
Het kan niet anders
Er zijn bewakers met pistolen
Honden met scherpe tanden
En hekken oh zo hoog
Je zit vast
Je zit gevangen
In een land
Grijs, grauw
Ver weg van huis
Maar het is nu wel jou thuis
Dit is waar je leeft
Dit is waar je sterven zal
Grijs, grauw, duister
Je zal niet worden begraven onder fleurige bloemen
Er zal niet worden gezongen
Je zal niet worden gereinigd
Nee,
Je wordt neergeknald
Neergesmeten
Nog net niet opgegeten
Je ligt met tientallen
Honderden in een massagraf
Je ligt daar tot de grijste, donkerste tijden zijn verstreken
Je ligt daar tot je gevonden wordt
Je ligt daar tot je herinnerd word
Je ligt daar
In een ver ver land
Ver weg van huis
In jouw nieuwe oude thuis

Eigenlijk gaat dit gedicht over een land in de tweede wereldoorlog. Dit gaat over iemand die in een kamp zit, in een land waar hij/zij niet weet waar...
Het was toen verschrikkelijk en ik hoop dat goed te symboliseren met dit gedicht...

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen