Beschermengel

Op een eiland met wind zo zacht
viert zij de schoonheid van de nacht.
Gelegen op een bed van zand
naast haar engel, hand in hand.
Veren wit met randen van goud
ze ziet ze niet, het laat haar koud.
Maar hij is er, zeker weten,
dromend over dit soort nachten die hij nooit meer zal vergeten.

Reageer (1)

  • Klaar

    Ik had hier nog niet op gereageerd (cat)
    Nu ja, je weet wat ik van je gedichten vind <3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen