Geduld.

De tijd aait langs de klok om achten.
Hij kijkt door het felle licht
dat zijn zee blauwe ogen verblindt in de sterrenhemel.
De tranen stromen langs zijn wangen.
Vaak voelt hij een brok in zijn keel
als hij naar buiten kijkt.
Soms wenst hij dat als het achten slaat zij terug komt
hij hoeft dan nooit te wachten.
Die dag zal nooit komen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen