Back then.
back then.
Verdwaald in een mist van angst
onzekerheid heersend in het brein
De angst, de gevolgen ervan deed de mensen waar ik zoveel omgeef, ook zoveel pijn..
Ik dacht aan niks anders dan vluchten,
Terwijl de mensen om mij heen maar zaten te zuchten, en zuchten...
Ze onderschatte me, ze zagen niet dat ik een gevangenen was van het duister.
Gek wordend van het angstaanjagende gefluister.,.
De dood leek de enige uitweg, de enige vlucht voor dit leven,
zat van elke nacht in mijn bed lopen beven.
Er zijn nog geen reacties.