A letter to heaven
A letter to heaven
"Onbegrijpelijk was wat ik voor de buitenwereld was. Mensen vonden het moeilijk om mij te begrijpen. Waaraan het ligt weet ik zelf heel goed. Een moeilijk ding kan je hele leven veranderen. Belangrijke gebeurtenissen máken je tot wie je vandaag de dag bent. Mijn verleden is niet bepaald makkelijk geweest. Het was een uitputtende tijd waar nu een punt achter is gezet. Al had ik er alles aan gedaan om je nu nog bij me te hebben. Het feit dat jij er was zou het uitputtende laten vervagen. Het was er wel, maar het maakte niet uit. De vermoeidheid, de pijn, het verdriet. Alles zou verdwijnen. Dit wist ik zeker.
Als ik de kans kreeg zou ik je nog zoveel vertellen. Dingen die ik vergeten ben. Waar ik pas later achter kwam. Maar nu, nu is het te laat.
En hier baal ik ontzettend van. Het gemis is niet te beschrijven. Je betekende zoveel voor me. De leegte in me doet pijn. Pijn die ik nog nooit eerder heb gehad. Dit komt doordat de pijn ontzettend erg is. Ik mis je, want jij bent er niet meer.
Hadden we maar nooit ruzie gemaakt, die momenten zijn verspilde momenten uit ons verleden. Hadden we al onze momenten op dat moment maar gekoesterd. We hadden ze veel meer moeten waarderen. Gewoon, om het feit dat je er toen nog was. Het feit dat ik je bij me had. Ik kon je nog omhelzen, fluisteren in je oor dat het allemaal goed zou komen, je een kus op je kruin geven en vertellen hoeveel je voor me betekende. Zonder jij geen mij.
Ik voel me zo alleen. Nu jij er niet meer bent is het stil thuis. Ik zou het niet eens meer thuis willen noemen. Thuis is waar je dierbare zijn en jij bent er niet. Is het dan nog wel een thuis? Het voelt niet zo. Er mist iets, een bepaalde leegte waarvan ik weet dat die nooit meer gevuld zal zijn. Wetende dat die leegte er voor altijd zal zijn doet pijn."
Tranen banen zich een weg naar beneden en verlaten dan mijn hoofd. Een voor een vallen ze in het zand. Ik staar voor me uit naar het sussende water.
"Maar ik wil niet dat je me ziet huilen. De allerlaatste keer dat we elkaar spraken, beloofde ik je dat ik sterk zou zijn. En kijk mij nou zitten, huilend om jou terwijl jij toekijkt van daar boven. Een plek waar je geen pijn meer voelt. Een plek waar je ons in de gaten kan houden. Vanaf nu beloof ik weer sterk te zijn, maar beloof je mij dan bij me te blijven?
Vergeet in godsnaam nooit hoeveel ik van je gehouden heb, ondanks elk slecht woord en elke ruzie, en dat je voor altijd in mijn hart zult zijn als de sterke vrouw die aan mij geboorte heeft geschonken. Jij bent mijn voorbeeld, ik zal nooit vergeten wat je allemaal voor mij gedaan hebt. Ookal lijkt het alsof je me hebt achtergelaten op deze wrede wereld, ik zal mijn uiterste best doen om jou heel trots te maken. Ik hou van je mama, heel veel en die sterke gevoelens zullen nooit weg gaan, zoals golven die het strand rijken. Nee dit is écht, en dit blijft."
Mama ik zal je nooit vergeten! <3
Er zijn nog geen reacties.