2 pilaren
2 pilaren
Een schok,
een drup,
een traan,
een schreeuw.
Wat ooit was dat is niet meer.
Het lijkt op liefde maar het is verdriet.
Wat de ene ziet,
deert de ander niet.
Twee pilaren hielden jarenlang een dorpje overeind,
maar wat gebeurt er als ze ruzie krijgen en de ene pilaar verdwijnt?
Zal de pilaar wachtten op d'ander,
of ziet d'ander geen hoop meer in elkander?
De schok was hard en deed veel pijn,
maar de pilaar stond nog overeind en zal niet lang alleen zijn.
Op een dag plaatst een arbeider een nieuwe pilaar,
voor de twee pilaren is het werk dan minder zwaar.
Vriendschap dat doe je met twee en gaat om vertrouwen.
Als er iets ergs is met de een zal de ander ook rouwen.
Met zijn twee is een last al minder zwaar,
als de vrienden kunnen steunen op elkaar.
Een ruzie,een bluts,een buil kan er altijd zijn,
maar een echte vriendschap krijg je nimmer nooit klein.
Ik heb geleerd dat dichten recht uit je hart komt en meestal te maken heeft met wat je meegemaakt hebt.Ook ik heb juist een prachtige vriendschap jammer genoeg achter de rug.Er is nog hoop waar ik in blij geloven maar die is klein.Al wil ik dit gedicht wel opdragen aan de prachtige vriendschap die ik heb gehad die misschien niet langer meer is...
Er zijn nog geen reacties.