Ik mis je

Waarom kan het leven niet makkelijk wezen,
waarom wordt geluk weer van me afgenomen.
Ik was met jou zo gelukkig met mijn leven,
waarom moest daar nou een eind aan komen.

Het enige wat ik nu doe is jou missen,
het is zo moeilijk het te accepteren.
Ik wil jou niet uit mijn leven wissen,
ik wou dat je weer naar me terug kon keren.

Maar nee, jij zit honderden kilometers ver weg,
en hebt mijn hart met je meegenomen.
Ik meen het vanuit mijn hart als ik zeg,
dat ik hoop dat we ooit weer samen komen.

Ik droom van de dag dat we samen zijn,
en je nooit meer weg hoeft te gaan.
Dat we samen weer gelukkig kunnen zijn,
met een huisje, kindje en een baan.

Maar of die tijd ooit zal komen,
daar kan ik alleen om hopen.
En als die tijd wel zal komen,
hoe zal het dat tot die tijd lopen?

Moet ik mijn hart en hoop laten winnen,
van mijn verstand die hele andere dingen zegt?
Mag ik blijven dromen van de zinnen,
waarin jij me jouw liefde aan mij uitlegd.

De tijd zal het me leren,
maar hoelang zal dat duren.
En zal ik me bekeren,
of zal ik blijven turen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen