Kun je verdrinken in tijd?

Kun je verdrinken in tijd?

Ik kan het bijna voelen. De handen die mijn hoofd onderwater blijven duwen. Elke keer kan ik net genoeg lucht innemen om niet te verdrinken. Maar elke keer wordt het ook minder lucht. En moeilijker om vol te houden zonder te verdrinken.
Niet letterlijk natuurlijk, maar o voel ik me op dit moment. Bijna verloren. Bijna op. Hou het bijna niet meer vol.

Maar soms door de lucht die mijn hersenen te kort komt, lijk ik het heel even te vergeten. Lijkt alles goed en normaal. En dan, boem, uit het niets word ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Weet je hoe vermoeiend dat kan zijn? Dat schommelen tussen soms. Dat blijven geloven in je eigen valse hoop. Iedereen ander de schuld geven. Maar eigenlijk doe je het zelf. Dat je iedereen die dicht bij je staat enorm kwetst. Want je kunt jezelf niet uitstaan. Je kunt niet uitstaan dat hun je wel mogen. Het niet kunnen uitstaan dat niemand je begrijpt. Maar je zelf ook dat ze je niet kunnen begrijpen als je ze ook niks verteld. Je kunt jezelf niet uitstaan omdat je niks verteld. Waar vertel je niks. Wat houd je tegen?

Wat ga ik vertellen dan. De juiste voorden vinden om dit te omschrijven. Onmogelijk. Hoe kan je iemand uitleggen dat je zo moe bent. Dat wanneer je s’ochends wakker wordt, je nog steeds moe bent. Dat je niks meer kan of wilt. Hoe je uitleggen dat je je zo verloren voelt. Zo op zo alleen. Maar dat je werkelijk geen idee hebt hoe het komt. Waarom je je zo voelt. Hoe ga je voor dit de juiste woorden vinden. Ga ik zeggen dat ik mezelf haat. Dat ik dood wil? Dat is toch allemaal standaard praat? Mensen kennen die uitspraken al. Maar heeft ooit iemand het ECHT gemeend. Hebben ze niet door dat IK het echt meen. Dat het niet een ‘’dipje’’ is. Dat het jaren speelt. Wie gaat je daar in begrijpen. Wie gaat er überhaupt naar luisteren?

Het is voor iedereen zo belangrijk om gelukkig te zijn, of in ieder geval te lijken. Daarom wordt er alleen maar gepraat over onzinnige, zogenaamd leuke dingen. Het wordt verbloemt.
Als je eenmaal serieus wilt praten weet niemand meer wat hij moet zeggen. Het komt wel goed? Als ik dat zinnetje nog moet geloven? Ik hoor dat zinnetje al zo lang. Zo FUCKING lang. En ze roepen het nog steeds. Nee. Nee .nee. ik geloof het niet meer. En alles hoeft ook niet goed te komen. Alles moet gewoon duidelijk worden. Alles moet handelbaar worden…

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen