Donker

Het is donker buiten
Maar mijn hoofd is licht
Sneeën in mijn kuiten
Maar lachen is verplicht

Niemand weet wat ik voel
En dat nemen ze voor lief
Want ik voel een heleboel
Maar niet veel is positief

Ze willen me wel helpen
Maar ze weten niet goed hoe
Ze kunnen mijn wonden niet stelpen
Het blijft donker, wat ik ook doe

Het is donker buiten
Maar mijn hoofd is licht
Bloed spat op de ruiten
Maar de gordijnen zijn dicht

Reageer (2)

  • Alleidis

    Jeetje, meis. Wat een diep gedicht, ik lees zoveel verdriet. Maar wat ontzettend dapper dat je dit online durft te zetten, dat je dit zo goed hebt verwoord. Misschien geloof je dit niet, maar ik weet hoe jij je voelt. En wát je voelt ..

    Mijn inbox staat voor je open.

    1 decennium geleden
  • Gedichtelady

    Is dit wat ik denk wat het is? :(

    'bloed spat op de ruiten' ?

    AM? :(

    phoef ... weet even niet wat zeggen ...

    Wel mooi je gevoelens verwoord :)

    Mooi geschreven :)

    Groetjes Raissa

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen