Zij...

Ik verander zoveel voor je,
maar dat zie je niet.
Je hebt alleen maar oog voor haar,
op wie ik wil lijken tot verdriet.

Ze beseft niet hoeveel geluk ze heeft,
ze beseft niet hoe jaloers ik op haar ben.
En dat wil ik niet zijn,
ze is mijn beste vriendin die ik ken!

Maar alsnog,
het liefst ben ik haar.
Laat ik alles vallen.
Heb ik geen bezwaar.
Wat een perfect leven heeft zij,
jongens die om haar smachten,
en ik sta er maar een beetje bij.
Ze geeft het niet toe!
Terwijl ik haar alles verteld heb!
Waarom vertrouwt ze me niet?
Is onze vriendschap nou echt nep..?