Sweet emo: my blood
sweet emo: my blood
Het bloed loopt langs mijn vingers en dan kijk ik naar mijn pols
Een snee recht door het midden de pijn die mij doorgrond
Dan begin ik te huilen ik val neer op die koude vloer
Ik weet zo kom ik aan mijn einde, mijn hart houdt op met kloppen.... mij scheelt het geen moer...
Ik heb gewild, geleeft, gestreven en gepakt genomen gegeven
Gebroken vertrouwd en verloren er is niemand die mijn verhaal wil horen
Ik heb gesneden, gehuild en gepijnigt en zo heb ik dan ook mijn leven beeindigd
Het bloed dat een grote plas van pijn en verdriet vormt
als een glas wat met veel pijn is vermomt
Ik krijg nog een kans om al die stukken weer te lijmen tot een geheel
Ik pak de kans en begin te zoeken naar de stukken... steel voor steel..
Ook al hou je jezelf vast aan een miezerig draadje
Klim weer boven op die rots en vind jezelf terug
kijk uit voor je bloed... voor die gevaarlijke mug...
Reageer (5)
mooi<3
1 decennium geledenIk begrijp het precies, ook omdat ik het zelf meemaak...
geweldig,
1 decennium geledenik...ben...woordeloos... deze vind ik echt het ontroerendste gedicht dat ik ooit heb gelezen...
1 decennium geledenheel erg mooi!
woowmooi!
1 decennium geledenMooi <3
1 decennium geleden