Ontwaken

Als een bloem, die de duisternis niet overwint,
zo voel ik mij.
Opgesloten, eenzaam.
zo voel ik mij.

Het laatste beetje hoop, dat wegdwarrelt,
met de wind mee.
Kom terug, willen ik schreeuwen,
met de wind mee.

Dan voel ik twee handen, die me omhelsen,
zo zacht, ik zie licht.
Ik ben bevrijd van de duisternis, eindelijk,
zo zacht zo licht.

Ik ontwaak, net als een bloem,
een bloem in de duisternis.
Die eindelijk heeft leren winnen,
een bloem in de duisternis.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen