Pijn.

Pijn.

Het doet me pijn dat je er niet meer bent.
ik zie nog hoe je met je pootjes door het groene gras rent.
Jij was de enige die me echt kent.

Het doet me pijn dat ik je niet meer zie.
Was je nog maar hier.

Het doet me pijn dat ik je nog zo moest zien.
Met je hoofdje door het raam,
de wereld bleeft stil staan...

Het doet me pijn dat ik moet wachten tot dat ik je weer zie.
Mischien duurt het lang, mischien kort maar ik weet zeker dan hebben we weer plezier!

R.I.P Emily! <3
( het is pas mijn eerste gedicht en ik ben er niet zo goed in..)

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen