Ik kan niet alles terug draaien.

Alles wat je me zei voelt als een leugen.
Voelt als een mes door me hart.
Voelt als of ik niks alleen kan.
Voelt als of ik nutteloos ben.
Het gevoel dat je een blok aan het been bent voor anderen.

Ik zal je iedere keer meer gaan haten.
Iedere keer stel ik je weer teleur.
Iedere keer stoot ik je weer af.
Iedere keer duw ik je weer weg.
en het zal alleen maar erger worden.

Ik Vraag je, als ik weer helemaal dwars lig met me zelf,
Als ik je weer weg duw,
Als ik je helemaal verrot scheld,
Als ik je vollidig zal negeren,
om dan dwars door me heen te kijken.

Ik vraag je om iemand voor me te zijn.
Iemand bij wie ik me verhaal kwijt kan.
Iemand die naar me luistert.
Iemand waar ik hou vast aan heb.
Maar ik denk niet dat jij die iemand kan zijn voor mij.

Mensen maken fouten en hebben spijt.
Het spijt me dat ik je hier mee heb lastig gevallen.
Het spijt me dat ik je tijd verspilde.
Het spijt me dat je me ooit heb leren kennen.

Ik kan niet alles terug draaien en je me laten vergeten.
Maar ik kan je wel vragen om me los te laten.
Om verder te gaan met je eigen leven en dat van mij achter je te laten.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen