Need to let go (short story)

Een luid getik vult de kamer. Larry kijkt rond in de kamer. Een deur van een kast slaat dicht. Het getik wordt vervangen door een snelle wind. Hij loopt op zijn tippen door de kamer om gekraak te voorkomen. Bij elke stap wordt het geluid van zijn voetstappen luider en luider. Bij elke nieuwe klap kijkt hij met een grote snelheid om. Als hij bijna aan de deur is, vliegt zijn hand naar de deurklink. Zijn hand omsluit het gouden ding. Zachtjes, zonder iets te forceren, duwt hij de klink naar beneden. Zonder veel moeite, alsof de deur automatisch open zou gaan, trekt hij de deur naar zich toe. De deur blijft in het slot zitten. Even laat hij de klink weer los, om vervolgens als een gek aan de deur te trekken. Niets. Hij kijkt op de grond om een sleutel te zoeken, maar niets is te vinden. Verslagen loopt hij naar de zetel en gooit zichzelf erin. Hij mompelt iets door de kamer. Een zachte stem antwoordt op zijn woorden. Het fluistert zijn naam. Alsof die het zelf zegt het niet mag horen. Larry reageert er niet op. Ondertussen komt zachtjes het getik weer terug. Het geluid van een hartmonitor vult de kamer. Niet alleen de kamer, maar het hele gebouw. Hij luistert naar de machine. Zijn hart begint automatisch het ritme van het geluid te volgen. Zijn hart gaat sneller, het geluid gaat sneller. En omgekeerd. Als hij een bekende stem hoort, weet hij meteen wie er in de buurt is. Zijn hart slaat een slag over. Dit kan niet. Hij kijkt rond in de kamer. Hij ziet niemand. Hij loopt naar de ramen en probeert die open te doen. Zonder succes. Vol zenuwen en schrik begint hij rond de kamer te lopen. Van de ene muur naar de andere, zonder iets te doen. Alle gedachten komen terug. Hoe ze elkaar voor de eerste keer zagen, wat ze elkaar hebben aangedaan, hoe alles is afgelopen tussen hen. Een traan rolt over zijn wang. Hij gaat tegen de muur leunen en laat zich zakken. Zijn hoofd laat hij in zijn handen rusten. Uit het niets staat de persoon voor hem. Zijn vader. Ze kijken elkaar lang aan zonder iets te zeggen. Larry’s ogen onderzoeken het hele lichaam van zijn vader. De mond van zijn vader opent, maar er komt geen geluid uit. Larry kan niets uitbrengen. Hij kan het niet geloven dat hij voor hem nu staat. Hij verstijft helemaal en laat de tranen rollen. Larry zet zich recht en hij wilt een zijn vader omhelzen. Zijn armen gaan door het lichaam van de vader. Even zou hij willen dat dit alles echt was. Dat hij zijn vader wel in zijn armen kon nemen. Zonder nog om te kijken loopt hij naar de deur. Zonder veel te verwachten probeert hij de deur opnieuw te openen. Het geluid van de hartmonitor verandert in een lange piep. Hij kijkt nog eens om en ziet dat zijn vader verdwenen is. Als hij buiten staat, kijkt hij nog een laatste keer naar het gebouw. Hij loopt weg en hoopt alles te kunnen verwerken. Zijn vader is dood en daar moet hij mee leren leven.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen