Verdriet doet mij pijn en het zal mijn hele leven blijven!!

Loverboy.

Waarom kun je me niet begrijpen,
heb je geen respect voor wat ik doe,
waarom moet alles gaan zoals jij wil,
waarom maak je me altijd zo moe,

waarom schreeuw je altijd zo hard,
zeg me dan; wat doe ik fout?
waarom deed je eerst zo lief,
en zeg je nu nooit meer dat je van me houdt?

wat zit je dwars,
wat is er mis,
waarom krijg ik het gevoel,
dat er iets verkeerds aan me is?

Heb je dan stiekem een ander,
wil je me niet meer,
waarom moet ik allemaal dingen voor je doen,
waarom maak je me van streek, elke keer?

Ik wil je graag vertrouwen,
ik wil dat je me een keer kust.
en telkens als ik heel verdrietig ben,
dat je niet schreeuwt maar dat je me sust.

Je slaat me, schopt me zoveel,
waar zijn die vlinders in mijn buik gebleven?
en waar is die aandacht, die liefde,
die kusjes die je me telkens had gegeven?

Waarom wil je me dan nog steeds,
waarom mag ik niet meer bij je weg?
als ik je met een ander meisje zie,
heb ik volgens jou maar pech.

Ik wil zo graag een lieve jongen,
maar jij laat mij niet los,
en als je dan sacherijnig ben,
dan ben ik steeds de klos.

Ik deel mijn problemen met niemand meer,
al mijn vertrouwen is weg,
ik ben steeds bang dat ik geslagen word,
iedere keer als ik iets zeg.

Waarom had ik het niet eerder door,
dat jij een loverboy bent?
waarom gaf je me eerst al die cadeautjes,
en word ik nu opeens niet meer verwend?

Ik kan alleen nog maar schreeuwen.
laat me gaan, laat me gaan!
ik schreeuw, ik krijs om hulp,
ik heb zo`n spijt van wat ik heb gedaan!

Al mijn vertrouwen dat je hebt afgenomen,
al mijn dapperheid is er niet meer.
Ik ben nu voor elke jongen bang.
Oh, je deed mijn hart zo zeer...

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen