Een fout antwoord

Ik weet dat ik heel veel fouten heb gemaakt en ook
dat ik ze niet meer goed kan maken.
Ik denk niet dat ik ze ooit goed had KUNNEN maken.

Ze zeggen dat het leven moeilijk is,
maar ik zeg je dat dat niet zo is.
Hoe we dingen, het leven ervaren, maakt alles zo moeilijk.
Het maakt MIJN leven moeilijk.

Ik weet dat ik voor de rest van mijn leven fouten blijf maken.
Ik zal dingen blijven doen, die ik niet goed kan praten.
Dingen, waar ik spijt van zal krijgen.

Ik vraag je niet om medelijden.
Ik vraag je ook niet om mijn fouten te ontkennen.
Ik vraag jou...
om begrip.

Begrip, omdat IK het niet begrijp.
Ik begrijp het leven niet.
Ik begrijp mensen niet...
Terwijl zij MIJ wanhopig proberen te begrijpen.

Ze staren me aan en verwachten dat ik antwoord geef.
Ze verwachten dat ik antwoord zal geven op hun vraag.
Een goed antwoord.
Maar hoe moet ik nou een goed antwoord geven als ik niet weet wat voor een antwoord ze willen?
Hoe moet ik een goed antwoord geven, als ik niet weet wat IK wil?
Als ik niet kan nadenken door die starende, afwachtende ogen?

Terwijl ze me juist vragen wat ik denk.

Het echte antwoord daarop is heel simpel.
Het is: niks.
Ik denk op dat moment namelijk niets...

Als je niet meerekent dat ik denk aan wat het antwoord nou moet zijn.
Maar dat kun je niet als antwoord geven.
Dat je denkt aan wat het goede antwoord is op de vraag: 'wat denk je?'
Want dan is het weer geen antwoord.
Althans,
geen goed antwoord

Mijn grootste fout is dan ook het geven van foute antwoorden.
Antwoorden die alles zijn of kunnen zijn, behalve goed.
Ze komen niet eens in de buurt van goed.

Als je zo'n antwoord geeft zullen die starende, afwachtende ogen ook niet wegdraaien.
Het afwachtende deel zal dan alleen veranderen in een ontzet deel.
Waardoor er vervolgens twee ogen jou kant op zullen blijven staren,
maar dan vol ontzetting en ongeloof.

Het besef dat ik een fout heb gemaakt is erg,
maar het besef dat het een fout antwoord is, is vele malen erger.
De vraag die overblijft is of dit een onherroepelijke foute fout is
of dat deze fout de weg naar de doofpot van het brein zal vinden.

Waar het vergeten zal worden
en anders
hopelijk vergeven.

Ze zeggen dat de weg naar je 'einddoel', het doel van het leven, vol met fouten zit.
Maar...
Wat doe ik allemaal fout? en wat is het doel?
Wat is eigenlijk goed? en wat is fout?
Is dit gedicht één grote fout?

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen