Rails

Rijdend in de trein van het leven
Op weg naar waar je altijd al had willen zijn
Tuur je hoopvol naar buiten
Wachtend op wat komen zal

Mensen stappen in
Een glimlach voor vriendelijkheid
Een snauw voor te veel lawaai
Tot ze weer langzaam
Eén voor één uitstappen
Je alleen latend in het razende voertuig

Soms is daar een hobbel of een scherpe bocht
Die je ruw van je koers afsmijten
Verdwaald in de wereld
Onwetend waar de weg je verder heen zal brengen
Maar hoewel de trein zo nu en dan
Piepend tot stilstand komt
En de hele wereld in lijkt te storten
Door alle tegenslagen die je ontmoet
Zal hij altijd verder gaan

Wachtend op het moment
Waarop de bestemming is bereikt
Flits je zenuwachtig met je ogen heen en weer
Kijkend naar de duizenden druppeltjes water
Buiten op de ruit
Maar dan begint de zon te schijnen
En de trein mindert zijn vaart

Daar op het eindstation zie je hun gezichten
Stralend in de zon
Een glimlach speelt voorzichtig met je lippen
Rennend naar de bestemming
Val je in duizend armen
Thuis

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen